Pokój nr 1: Roberta, Jose, Lupita

Lupita

- No dziwne, ale może jest zajęta. - powiedziałam.

Mia

- mam taka nadzieje, ale dzisiaj sprobuje do niej zadzwonic

Roberta

- Tylko spróbuj do niej dzwonić, a jutro obiecuję, że będziesz trupem.

Lupita

- Rob zachowuj się. - upomniałam po ciuchu Rob.

Mia

- dlaczego? - zapytalam zdziwiona

Roberta

- To jest moja mam, a ty nie masz nic wspólnego z moją rodziną. Więc raz na zawsze się od niej oczep. Lepiej by było jakby ktoś dał Ci kawałek mózgu.

Mia

- ojej, nie poplacz sie, nie mam nic wspolnego z twoja rodzina, to prawda i nie chce miec, ale Alma saa woli mnie, a ty sie nie potrafisz z tym pogodzic

Roberta

- Zabiję Cię- powiedziała i zaczęła dusić Mię.

Mia

- pusc mnie, aaaaaaaaa - piszczalam próbujac zrzucic z siebie Roberte

Lupita

Zaczęłam odciągać Rob.
- dziewczyny uspokujcie sie .. !!!!! - krzyknęłam.

Roberta

- Dosyć tego! Mam dosyć tajemnic! Tak jestem zazdrosna, bo przez nią tracę matkę. Nie moja wina, że nie umiem wyrażać swoich uczuć, ale nie pozwolę Ci mi jej odebrać. Jeśli jeszcze raz się do niej zbliżysz to zobaczysz, co oznacza zadzierać z Robertą Pardo!!! Zrozumiałaś?!- krzyknęłam.

Mia

- esta loca! - krzyknelam do Roberty siedajac z dala od niej - nie masz prawa mi niczego zabraniac, a jak juz chcesz to poprosze nakaz sądowy

Lupita

- Dziewczyny uspokujcie się ! - krzyknęłam do Roberty i Mii.

Roberta

- Wynoś się z mojego pokoju! Wynocha z mojego życia i ostrzegam, jeśli się dowiem, że rozmawiałaś z nią, a tym bardziej jeśli zbliżyłaś się do niej. To będzie twój koniec. Colucci!!! Jasne?

Lupita

- Rob uspokuj się za dużo emocji, a ty Mia wyjdź bo jeszcze dojdzie do bardzo przykrych rzeczy..